maandag 29 november 2010
SNEEUW
De eerste sneeuw is gevallen, en oooh wat is de wereld dan weer mooi.
Kan er niks anders van maken, alles zo smetteloos wit, prachtig gewoon.
En de jongens?, nou die genieten op en top.
Niek kwam door de sneeuw naar huis gefietst, je had zijn kop moeten zien hahaha zo blij.
Even gauw wat eten en drinken, en hup naar buiten.
Tim volgde niet veel later, ook hij het zelfde ritueel, alleen had hij nog veel minder tijd voor me.
Om half 6 heb ik ze te pakken kunnen krijgen, jongens nu echt even eten hoor.
Mam mogen we na het eten weer?.....tuurlijk jongens er ligt sneeuw.
Om 19:40 heb ik ze koud en verkleumd met heeeeeeel veel tegenzin naar binnen gehaald.
Hup natte kleren uit en in een warm bad.
Nog even naar beneden in de pyama`s.
en nu liggen ze er in, de avond kan beginnen :)
vrijdag 12 november 2010
papa en mam logeren een paar daagjes hier :)
gezellig is het weer zo met mijn ouders
de jongens genieten ook op en tot van hun opa en oma
spelletjes doen, stoeien, opa die ze in bad doet en dan met koud water over ze heen spuit haha dikke lol dus.
mijn ouders nemen de laatste weken altijd partijen goud mee, van vrienden, Henk taxeert dat dan, en zij hebben een mooie potje geld.
dus heb je goud, laat het me weten, de goudprijs is nu torenhoog.
maandag 1 november 2010
veel te lang geleden
als je stopt met werken wil dat meestal zeggen: je gaat binnenkort beginnen met een nieuwe baan, je hebt je kinderen om voor te zorgen, of je neemt een tijdje vrijaf om te kijken wat je nu eigenlijk wil doen.
dit laatste lag in mijn planning, maar wat kan het allemaal anders lopen in het leven.
grote plannen kun je maken maar Hij bepaald je leven, en jij mag je daar bij neerleggen.
mijn rug is nog steeds niet ok....ik heb nog steeds veel pijn, maar weet nu de oorzaak gelukkig.
en ja dan krijg je te horen dat je artrose hebt ( versleten rug.)
dan probeer je dat een plekje te geven, en kijk je opnieuw naar een baan die bij je past, want thuis zitten voorgoed? nou nee dank je dat is ook niet alles.
nu een aantal weken verder kom ik er achter dat het helemaal niet zo vervelend is om thuis te zitten....er zijn genoeg dingen die je kunt doen, ik ben moeder/vrouw/dochter/gemeentelid/ actief in de samenleving wat zeur ik nou? kijk om je heen en pak aan wat je wel kunt doen, bezoeken afleggen bij mensen die je graag even willen zien en tegen je aan willen kletsen, klassenouder worden van je kind zijn klas, gewoon om dat ik nu wel mijn handen vrij heb in het allerlaatste jaar dat Niek nog op de lagere school zit enz enz.
een mens hoeft zich niet te vervelen daar ben ik nu wel achter.
heerlijk vind ik het ook dat ik er kan zijn voor mijn ouders, ik zit ver weg, maar de band is zo sterk dat we wel zorgen dat we elkaar horen, zien of knuffelen.
de lieve mensen gaan verhuizen na kweet niet hoe veel jaren in de stad Groningen gewoond te hebben, kiezen ze nu voor de rust buiten de grote stad, en willen in een appartement in Assen gaan wonen, ik geef ze groot gelijk, een huis hou je niet aan omdat je kinderen hebt die thuis komen, nee je woont er samen, en kinderen komen ook wel als ze niet kunnen blijven slapen.
maar wat een groot huis met spullen heb je dan, wat heeft mijn vader een zolder vol gereedschap, en wat een kisten vol speelgoed duplo, lego, playmobiel,enz
in elke kamer staan bedden, tja dan moet je gaan ruimen opruimen heet zo iets.
mijn ouders zijn heel netjes, alles is geordend, dus het is wel heel overzichtelijk opruimen, daarom gaat het naar mijn idee ook vrij snel allemaal.
we waren gisteren in Groningen en hebben de kinderen opdracht gegeven om het speel goed even leuk uit te stallen, daar een foto van gemaakt en hup op marktplaats, leuk om te zien wat mensen er allemaal voor bieden, ook het gereedschap er op gezet, mijn vader heeft zo ontzettend veel.
waarom alles weg geven, laat ze maar een leuk potje met geld opsparen, en er dan straks in hun nieuwe stekkie lekker van gaan genieten.
vanmorgen waren de twee week herfstvakantie weer om, tja hier is het twee week, eerst Tim en daarna Niek een week vrij, gelukkig komen we weer in het ritme van op tijd naar bed enz.
afgelopen weekend een beetje TE veel van ze gevraagd, en de klok ging een uur achter uit, slapen kinderen geen uur langer om helaas, wat ze vervolgens het hele weekend achtervolgd.
zaterdag naar Den Helder en gisteren naar Groningen dus, tja das een beetje te veel van het goede.
vanmorgen hebben we ons dan ook schandalig verslapen, en kan dat? nou nee echt niet dus, de taxi stond voor de deur en belde me wakker, ik heb eergisteren voor de nacht mijn mobiel al een uur terug gezet, en dat was niet nodig geweest, mijn mobiel past de tijd vanzelf aan.
dus gisteren heb je echt zo`n dag van`; welke klok is nu juist? en let je niet goed op, zet s`avonds je wekker op 6:40 en vervolgens gaat ie een uur later af dan dat het werkelijk is :S soms?
maar goed na een zeer valse start lig ik nu wel weer een blog te schrijven en ben weer positief gemutst.
en wie weet blog ik nu weer met enkele regelmaat.
dit laatste lag in mijn planning, maar wat kan het allemaal anders lopen in het leven.
grote plannen kun je maken maar Hij bepaald je leven, en jij mag je daar bij neerleggen.
mijn rug is nog steeds niet ok....ik heb nog steeds veel pijn, maar weet nu de oorzaak gelukkig.
en ja dan krijg je te horen dat je artrose hebt ( versleten rug.)
dan probeer je dat een plekje te geven, en kijk je opnieuw naar een baan die bij je past, want thuis zitten voorgoed? nou nee dank je dat is ook niet alles.
nu een aantal weken verder kom ik er achter dat het helemaal niet zo vervelend is om thuis te zitten....er zijn genoeg dingen die je kunt doen, ik ben moeder/vrouw/dochter/gemeentelid/ actief in de samenleving wat zeur ik nou? kijk om je heen en pak aan wat je wel kunt doen, bezoeken afleggen bij mensen die je graag even willen zien en tegen je aan willen kletsen, klassenouder worden van je kind zijn klas, gewoon om dat ik nu wel mijn handen vrij heb in het allerlaatste jaar dat Niek nog op de lagere school zit enz enz.
een mens hoeft zich niet te vervelen daar ben ik nu wel achter.
heerlijk vind ik het ook dat ik er kan zijn voor mijn ouders, ik zit ver weg, maar de band is zo sterk dat we wel zorgen dat we elkaar horen, zien of knuffelen.
de lieve mensen gaan verhuizen na kweet niet hoe veel jaren in de stad Groningen gewoond te hebben, kiezen ze nu voor de rust buiten de grote stad, en willen in een appartement in Assen gaan wonen, ik geef ze groot gelijk, een huis hou je niet aan omdat je kinderen hebt die thuis komen, nee je woont er samen, en kinderen komen ook wel als ze niet kunnen blijven slapen.
maar wat een groot huis met spullen heb je dan, wat heeft mijn vader een zolder vol gereedschap, en wat een kisten vol speelgoed duplo, lego, playmobiel,enz
in elke kamer staan bedden, tja dan moet je gaan ruimen opruimen heet zo iets.
mijn ouders zijn heel netjes, alles is geordend, dus het is wel heel overzichtelijk opruimen, daarom gaat het naar mijn idee ook vrij snel allemaal.
we waren gisteren in Groningen en hebben de kinderen opdracht gegeven om het speel goed even leuk uit te stallen, daar een foto van gemaakt en hup op marktplaats, leuk om te zien wat mensen er allemaal voor bieden, ook het gereedschap er op gezet, mijn vader heeft zo ontzettend veel.
waarom alles weg geven, laat ze maar een leuk potje met geld opsparen, en er dan straks in hun nieuwe stekkie lekker van gaan genieten.
vanmorgen waren de twee week herfstvakantie weer om, tja hier is het twee week, eerst Tim en daarna Niek een week vrij, gelukkig komen we weer in het ritme van op tijd naar bed enz.
afgelopen weekend een beetje TE veel van ze gevraagd, en de klok ging een uur achter uit, slapen kinderen geen uur langer om helaas, wat ze vervolgens het hele weekend achtervolgd.
zaterdag naar Den Helder en gisteren naar Groningen dus, tja das een beetje te veel van het goede.
vanmorgen hebben we ons dan ook schandalig verslapen, en kan dat? nou nee echt niet dus, de taxi stond voor de deur en belde me wakker, ik heb eergisteren voor de nacht mijn mobiel al een uur terug gezet, en dat was niet nodig geweest, mijn mobiel past de tijd vanzelf aan.
dus gisteren heb je echt zo`n dag van`; welke klok is nu juist? en let je niet goed op, zet s`avonds je wekker op 6:40 en vervolgens gaat ie een uur later af dan dat het werkelijk is :S soms?
maar goed na een zeer valse start lig ik nu wel weer een blog te schrijven en ben weer positief gemutst.
en wie weet blog ik nu weer met enkele regelmaat.
zaterdag 26 juni 2010
zwembad plezier
dinsdag 22 juni 2010
bijna voorbij
maandag 26 april 2010
veel te vertellen
wat vliegt de tijd zeg.
henk zit alweer vanaf donderdag in amerika, nog een paar nachtjes en hij is weer fijn bij ons.
vorige week dinsdag heb ik een zeer zwaar besluit genomen, en dat ook gedeeld met de vraagouders.
het gaat al lange tijd op en aan met mijn rug en huid, het word steeds slechter i.p.v beter.
ook werd het me vaak echt te veel, de tijden van het oppassen.
door mijn handicap geen NEE kunnen zeggen, is dit een beetje TE gek geworden.
ik sluit elke vrijdag af met een dertien uur durende werkdag.
nu weet ik dat ik enorm van de kindjes geniet, maar weet ook dat mijn eigen kinderen heel veel stapjes
opzij moeten zetten voor hun, en daar werd ik me steeds meer van bewust.
onze jongens worden mondiger, en vertelden ook dat ze merkten dat ik steeds moe was.
na een avond praten met henk, een nacht wakker liggen en woelen, toch de knoop door gehakt.
IK GA ER MEE STOPPEN!!!!!!
en dat was natuurlijk een klap in het gezicht van alle vraagouders, het was erg emotioneel.
maar gelukkig is er begrip, en ook zij zagen dat het best erg druk voor me was.
om ze genoeg tijd te geven om een andere lieve gastouder te vinden, stop ik pas als de zomervakantie begint.
per 1 juli heb ik dus geen werk meer, en is het even volledig MARIANNE tijd.
en boven al : tijd voor mijn eigen gezin!!!!
gisteravond ben ik thuis gekomen van een geweldig weekend.
vrijdagavond heb ik mijn broer van schiphol gehaald als verrassing voor mijn ouders, hij woont in Engeland, ze wisten niet beter dan dat ik kwam met de jongens.
wat een voorpret, geweldig om zulke geheimen te mogen bewaren.
het was een emotioneel weer zien, en die gezichten van mijn ouders, we konden mijn lieve paps geen beter medicijn geven.
het was een prachtig weekend, maar papa was goed ziek.
gelukkig is alles achter de rug, de operatie goed geslaagd en kan ie nu weer verder met aansterken.
de arme man is van alle pijn 10 kilo afgevallen :S
morgenavond kan ik mijn broer van de trein in amersfoort halen, en kunnen we nog even een avond en ochtend van elkaar genieten.
woensdagmiddag vliegt ie weer naar huis.
zonet heeft mijn droger het begeven, dus ga gauw verder met de was, is toch weer wat meer werk nu.
henk zit alweer vanaf donderdag in amerika, nog een paar nachtjes en hij is weer fijn bij ons.
vorige week dinsdag heb ik een zeer zwaar besluit genomen, en dat ook gedeeld met de vraagouders.
het gaat al lange tijd op en aan met mijn rug en huid, het word steeds slechter i.p.v beter.
ook werd het me vaak echt te veel, de tijden van het oppassen.
door mijn handicap geen NEE kunnen zeggen, is dit een beetje TE gek geworden.
ik sluit elke vrijdag af met een dertien uur durende werkdag.
nu weet ik dat ik enorm van de kindjes geniet, maar weet ook dat mijn eigen kinderen heel veel stapjes
opzij moeten zetten voor hun, en daar werd ik me steeds meer van bewust.
onze jongens worden mondiger, en vertelden ook dat ze merkten dat ik steeds moe was.
na een avond praten met henk, een nacht wakker liggen en woelen, toch de knoop door gehakt.
IK GA ER MEE STOPPEN!!!!!!
en dat was natuurlijk een klap in het gezicht van alle vraagouders, het was erg emotioneel.
maar gelukkig is er begrip, en ook zij zagen dat het best erg druk voor me was.
om ze genoeg tijd te geven om een andere lieve gastouder te vinden, stop ik pas als de zomervakantie begint.
per 1 juli heb ik dus geen werk meer, en is het even volledig MARIANNE tijd.
en boven al : tijd voor mijn eigen gezin!!!!
gisteravond ben ik thuis gekomen van een geweldig weekend.
vrijdagavond heb ik mijn broer van schiphol gehaald als verrassing voor mijn ouders, hij woont in Engeland, ze wisten niet beter dan dat ik kwam met de jongens.
wat een voorpret, geweldig om zulke geheimen te mogen bewaren.
het was een emotioneel weer zien, en die gezichten van mijn ouders, we konden mijn lieve paps geen beter medicijn geven.
het was een prachtig weekend, maar papa was goed ziek.
gelukkig is alles achter de rug, de operatie goed geslaagd en kan ie nu weer verder met aansterken.
de arme man is van alle pijn 10 kilo afgevallen :S
morgenavond kan ik mijn broer van de trein in amersfoort halen, en kunnen we nog even een avond en ochtend van elkaar genieten.
woensdagmiddag vliegt ie weer naar huis.
zonet heeft mijn droger het begeven, dus ga gauw verder met de was, is toch weer wat meer werk nu.
dinsdag 13 april 2010
eten bij atlantis voor Niek zijn verjaardag
Abonneren op:
Posts (Atom)